Kompleks budynków instytutu powstał
w l. 1926-28 wg projektu Gottfrieda Müllera. Wcześniej obserwatorium
uniwersyteckie mieściło się w wieży gmachu głównego przy pl. Uniwersyteckim
oraz na wyspie przy Śluzie Szczytnickiej. Pierwsze prace związane z budową nowego
obserwatorium przy ul. Kopernika rozpoczęto r. 1922.
Budynek mieszczący obserwatorium
zbudowany został na planie kwadratu. Jego dolna część mieszcząca salę wykładową
i gabinet dyrektora posiada 2 kondygnacje, w r. 1937 powiększono ją o pomieszczenie z biblioteką. Wieńczy ją wieża
na planie ośmioboku z ruchomą kopułą pod którą znajduje się teleskop lustrzany.
Wieża ta jest niezależna od konstrukcji nośnej dolnej części i spoczywa na
żelbetowych palach. Drugim budynkiem jest dom południkowy kryty rozsuwanym
dachem. Mieszczący mniejsze instrumenty obserwacyjne. Oprócz tego zbudowano dom
mieszkalny dozorcy budynków.
Budynki instytutu pomalowane były w tonacji pomarańczowo-ciemnozielonej,
która została odtworzona na początku XXI w.