Strony

niedziela, 17 kwietnia 2016

18. Instytut Astronomii UWr


Kompleks budynków instytutu powstał w l. 1926-28 wg projektu Gottfrieda Müllera. Wcześniej obserwatorium uniwersyteckie mieściło się w wieży gmachu głównego przy pl. Uniwersyteckim oraz na wyspie przy Śluzie Szczytnickiej. Pierwsze prace związane z budową nowego obserwatorium przy ul. Kopernika rozpoczęto r. 1922.
Budynek mieszczący obserwatorium zbudowany został na planie kwadratu. Jego dolna część mieszcząca salę wykładową i gabinet dyrektora posiada 2 kondygnacje, w r. 1937 powiększono ją o  pomieszczenie z biblioteką. Wieńczy ją wieża na planie ośmioboku z ruchomą kopułą pod którą znajduje się teleskop lustrzany. Wieża ta jest niezależna od konstrukcji nośnej dolnej części i spoczywa na żelbetowych palach. Drugim budynkiem jest dom południkowy kryty rozsuwanym dachem. Mieszczący mniejsze instrumenty obserwacyjne. Oprócz tego zbudowano dom mieszkalny dozorcy budynków.
Budynki instytutu pomalowane były w tonacji pomarańczowo-ciemnozielonej, która została odtworzona na początku XXI w.

sobota, 16 kwietnia 2016

17. Komenda wojewódzka policji


Gmach prezydium policji wznoszono w okresie od maja 1926 do października 1928 według projektu Richarda Fernholza. Na zamkniętej czterema ulicami działce, gdzie stanął dawniej znajdował się Mysi Staw. Ze względu na grząski grunt fundamenty spoczywają na 2500 ośmiometrowych palach.
Sześciokondygnacyjny gmach z pięcioma wewnętrznymi dziedzińcami składał się z siedmiu skrzydeł mieszczących ponad 600 pomieszczeń, 6 mieszkań służbowych dla wyższych urzędników policji i cele dla 140 aresztantów. Powierzchnia działki wynosi 4800 m2, a kubatura budynku 103 000 m3. Elewacje w tonacji ciemnoczerwonej zdobione są w duchu architektury ekspresjonistycznej. Główne wejście od strony Podwala zaznaczono czterema 13,5 metrowej wysokości kwadratowymi kolumnami oraz ceramicznymi figurami postaci ludzkich wykonanymi przez berlińskiego rzeźbiarza Feliksa Kupscha.
Przed rokiem 1945 w gmachu prezydium policji mieściło się także muzeum kryminalistyki.

wtorek, 5 kwietnia 2016

16. Dom przysłupowy z Bogatyni


Pochodzący z początku XIX w. dom przysłupowy jest jednym z licznych tego typu szkieletowych domów wznoszonych na Górnych Łużycach od XVI w. łączących w sobie cechy architektury zachodniej Europy i krajów słowiańskich. Dom ten wybudowany w Bogatyni-Zatoniu został przewieziony w częściach na Jarnołtów i zrekonstruowany w latach 2006-08. Obecnie jest jednym z budynków kompleksu hotelowo-gastronomicznego „Straszny Dwór”.
Trzykondygnacyjny dom kryty jest naczółkowym dachem. Zrębowy parter rozdziela portal z kamienia łamanego. Frontową elewację dzieli siedem osi okiennych rozdzielonych jest kwaterami z podwójnymi zastrzałami. Kondygnację poddasza zdobią kwatery z krzyżami św. Andrzeja. Na elewacjach bocznych szczyty oszalowano deskami.

niedziela, 3 kwietnia 2016

15. Budynek dyrekcji kolei


Neobarokowy budynek dyrekcji kolei wzniesiono w latach 1911-14 według projektu berlińskiego architekta pracującego dla kolei niemieckich Hugo Koeniga. Czterokondygnacyjny gmach rozplanowany jest wokół dwóch wewnętrznych dziedzińców oddzielonych skrzydłem łącznikowym. Wewnątrz mieści ponad pięćset pokoi. Reprezentacyjna fasada skierowana jest w stronę zachodnią. Jej portyk wspiera sześć kolumn korynckich, a zwieńczony jest kartuszem herbowym z wizerunkiem orła wzlatującego ku słońcu i dewizą pruskiego rodu panującego: NEC SOLI CEDET „Nawet słońcu nie ustępuje”. Nad kartuszem umieszczono sześć pełnoplastycznych figur autorstwa również pochodzącego z Berlina rzeźbiarza Petera Breuera. Figury nawiązujące do wizerunków antycznych bóstw są alegoriami sześciu filarów dobrobytu państwa pruskiego. Patrząc od lewej są to: przemysł, górnictwo, handel, transport, wojsko i rolnictwo.

sobota, 2 kwietnia 2016

14. Kładka Siedlecka


Kładka Siedlecka powstała na przełomie XIX i XX w., inicjatorem jej budowy było Wrocławskie Towarzystwo Upiększania Breslauer Verschönerungsverein. Zbudowano ją z myślą o spacerowiczach odbywających niedzielne wycieczki na obu brzegach Oławy.
Kładka ta jest pięcioprzęsłowym mostem kratownicowym o konstrukcji nośnej z dźwigarów kratowych z jazdą dołem o pasie górnym parabolicznym. Jej długość wynosi 108,7 m a szerokość 2,5 m. Pierwsze trzy przęsła znajdują się nad wodą, a dwa pozostałe nad prawym brzegiem Oławy. Nawierzchnia jest drewniana, w związku z czym co kilkanaście lat musi być wymieniana.
Dawna niemiecka nazwa kładki - Zweipfennigbrücke (Most Dwufenigowy) związana jest z wysokością pobieranego myta za przekroczenie, wcześniej gdy opłata była o połowę niższa kładki nazywała się tylko Pfennigbrücke.

piątek, 1 kwietnia 2016

13. Fontanna „Zakochani”


Fontanna znajduje się na skwerze przed budynkiem Instytutu Niskich Temperatur i Badań Strukturalnych PAN. Jej centralnym elementem jest rzeźba przedstawiająca nagą kobietę i leżącego u jej stóp młodzieńca. Rzeźba ta nazywana jest popularnie „Zakochaną parą” lub po prostu „Zakochani”. Woda z fontanny wykorzystywana jest w procesie skraplania azotu w laboratorium instytutu.
Nie wiadomo kto jest autorem tej rzeźby, ani kiedy dokładnie powstała. W latach siedemdziesiątych została przekazana w darze profesorowi Włodzimierzowi Trzebiatowskiemu, ówczesnemu dyrektorowi instytutu. Dopiero w roku 1987 zakochaną parę ustawiono przed budynkiem.